Öyle yabancı ki gözlerim, bakışlarım, dokunuşlarım... Parmaklarımın altında hissettiğim şeyler, benden kilometrelerce uzak. Sanki duygularım,düşüncelerim bana ait parçalar değil. Tenim, bedenim, sanki ben, ben başkasıyım.
Bu acıyan kalp, başkasına ait gibi geliyor, acıyı ben çekmiyor gibiyim. Emanet gibi hislerim. Ellerim bir beden küçük, ruhum büyük, sığmıyor içime. Sanki başkasına gitmek ister gibi, başkasının gibi; eğreti duruyor üstümde. Yaşadıklarım, düşündüklerim, hislerim eğreti duruyor. Bakışlarım, tebessümlerim eğreti...
Ben kim olduğumu artık bilemiyorum, tanıyamıyorum. Bana ne oldu böyle, ben nasıl kendimden uzaklaştım, nasıl kendimi tanıyamayacak hale geldim böyle. Aynada baktığım, şu an gördüğüm ben değilim, karşımdaki gözlerden akan yaşları görünce sadece hiç tanımadığım biri ağlıyor diye düşünüyorum. Ben, ben yokum, kayboldum, ufaldım, çürüdüm...
'Bir Ölünün Hayatı' isimli üçüncü romanımdan...
Resim tasarım; Gizem KAYAHAN - 2010
Merhaba Gizem... Tebrik ederim. Bu yaşta 3. romanını yazıyor olman büyük başarı... Eğer bunu zevk alarak yapıyor ve gerçekten düşünerek yazıyorsan, hakettiğin yeri bulman dileğiyle...
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilSelam Gizem, daha öncede yazmıştım ama detaylı olarak belirtmedim. Çok sevdiğim bir arkadaşımın sayfasında paylaşmasıyla görmüştüm kitabını, kitapta geçen cümlelerden yanılmıyorsam ''eski sevgilinizle kaldığınız yerden değil kandığınız yerden başlarsınız ''cümlesini çok beğendim. Müzikle de uğraşmamdan ötürüde ilham verdi, 40 lı yıllardan beri avrupalı müzisyenler kitaplardan şarkı yaparlarmış. Benim henüz kitaptan yaptığım bir şarkı yok ,eğer iznin olursa o güzel türkçenle yazdığın kitaplardan birini yada bir kaçını ,kaynak belirterek yapmak isterim.
YanıtlaSilgizem@gizemkayahan.com adresine konuyla ilgili detaylı bilgi gönderirseniz memnun olurum.
Sil